Overpeinzingen
Blijf op de hoogte en volg Tineke
03 Augustus 2014 | Tanzania, Iringa
Het is jammer, dat ik alleen foto's van mijn i-pad kan toevoegen, want ik heb zo'n mooie gemaakt gisteren in het bergdorpje.
De mensen waren daar zo aardig en ook blij, terwijl ze zo ontzettend weinig hadden. De huizen bestaan uit modder met rieten daken. In het regenseizoen spoelt het huis grotendeels weg. De bergweg is dan niet meer begaanbaar, dus zijn ze bijna afgesloten van de rest van de wereld. Voor dit dorp waren wij echt bezoek. We werden midden op het pleintje officieel ontvangen met alle bewoners van het dorpje in een grote kring. Dat gebeurd steeds, mensen gaan bij alle gelegenheden met elkaar in een kring staan en zingen, bidden en dan houdt iedereen de handen vast. Heel speciaal is dit, het geeft een gevoel van verbondenheid, ook met ons, als mzungo's , zo worden wij genoemd. Dat betekent: blanke. De school in dit dorp is een gebouw met alleen vensters zonder glas, heel donker. Het enige lesmateriaal zijn een paar getekende plaatjes uit een biologieboek en aardrijkskundeboek. Buiten is de plattegrond van de wereld,Afrika en Tanzania in steen gemaakt .
Vandaag zat ik op de terugweg vanuit Iringa in de Daladala en ik voelde me helemaal thuis tussen de Afrikanen. Wanneer je in Nederland in een bus zit , is iedereen in zichzelf gekeerd met een i- pod of telefoon bezig. Maar hier zit je met heel mensen( teveel) in een klein busje en iedereen maakt contact met elkaar . Vanmiddag zat er een oude vrouw naast mij met een Trosje bananen op haar schoot. Ze gaf me een banaan en bekommerde zich over mijn bagage. Er is volop Afrikaanse muziek in zo'n busje en wanneer je dan in zo'n busje zit rijdend door een bijzonder landschap voelt het als speciaal. Ik kan het niet goed uitleggen, maar het gevoel van verbondenheid is hier overal.
Vanmiddag ben ik met Irma en Jos ook bij Annet en haar baby geweest. Het meisje heet Loveness en is net een pop, zo'n mooi kindje.Annet huurt een kamertje van het IOP van 3x3 m. Er staat een bed , een koffer voor kleren, een paar emmers met deksels voor eten, en dat is het. Annet was zo blij met haar kindje en dat ze gezond was. Wij hebben rijst, groente, fruit, zeep en babykleertjes en dekentjes gebracht. Het buurmeisje van Annet bekommert zich om haar en kookt voor haar. Ze heet Rosie en ze was zo'n bijzonder meisje. Ze bedankte ons, omdat we ons bekommerde om Annet en ze omhelsde ons. Ze was niet ouder dan zeventien en zei, dat ze zich zo'n zorgen om Annet gemaakt heeft . Het gevoel van dankbaarheid voor de hulp voor Annet was zo puur en raakte mij in mijn ziel. Buiten gekomen moest ik huilen van ontroering. Dit gevoel van naastenliefde zijn wij in onze wereld kwijtgeraakt. Bovendien blij zijn voor de ander, voor hetgeen de ander ontvangt, hoe vaak zijn wij dat. Wij kennen in onze wereld vooral jaloezie om hetgeen anderen ontvangen! En dan vooral materieel. Ik leer hier zoveel van deze mensen. Het zou mooi zijn wanneer we het goede van beide werelden kunnen mixen. Een vrijwilliger zat op een avond heel stil buiten op de stoep. Bij de vraag , wat er was, zei hij, dat hij niet kon bevatten, dat de mensen zo blij konden zijn, terwijl ze zo weinig hadden.
Het is een zeer bijzondere ervaring om hier te zijn, zeer intens op alle vlakken.
De mensen waren daar zo aardig en ook blij, terwijl ze zo ontzettend weinig hadden. De huizen bestaan uit modder met rieten daken. In het regenseizoen spoelt het huis grotendeels weg. De bergweg is dan niet meer begaanbaar, dus zijn ze bijna afgesloten van de rest van de wereld. Voor dit dorp waren wij echt bezoek. We werden midden op het pleintje officieel ontvangen met alle bewoners van het dorpje in een grote kring. Dat gebeurd steeds, mensen gaan bij alle gelegenheden met elkaar in een kring staan en zingen, bidden en dan houdt iedereen de handen vast. Heel speciaal is dit, het geeft een gevoel van verbondenheid, ook met ons, als mzungo's , zo worden wij genoemd. Dat betekent: blanke. De school in dit dorp is een gebouw met alleen vensters zonder glas, heel donker. Het enige lesmateriaal zijn een paar getekende plaatjes uit een biologieboek en aardrijkskundeboek. Buiten is de plattegrond van de wereld,Afrika en Tanzania in steen gemaakt .
Vandaag zat ik op de terugweg vanuit Iringa in de Daladala en ik voelde me helemaal thuis tussen de Afrikanen. Wanneer je in Nederland in een bus zit , is iedereen in zichzelf gekeerd met een i- pod of telefoon bezig. Maar hier zit je met heel mensen( teveel) in een klein busje en iedereen maakt contact met elkaar . Vanmiddag zat er een oude vrouw naast mij met een Trosje bananen op haar schoot. Ze gaf me een banaan en bekommerde zich over mijn bagage. Er is volop Afrikaanse muziek in zo'n busje en wanneer je dan in zo'n busje zit rijdend door een bijzonder landschap voelt het als speciaal. Ik kan het niet goed uitleggen, maar het gevoel van verbondenheid is hier overal.
Vanmiddag ben ik met Irma en Jos ook bij Annet en haar baby geweest. Het meisje heet Loveness en is net een pop, zo'n mooi kindje.Annet huurt een kamertje van het IOP van 3x3 m. Er staat een bed , een koffer voor kleren, een paar emmers met deksels voor eten, en dat is het. Annet was zo blij met haar kindje en dat ze gezond was. Wij hebben rijst, groente, fruit, zeep en babykleertjes en dekentjes gebracht. Het buurmeisje van Annet bekommert zich om haar en kookt voor haar. Ze heet Rosie en ze was zo'n bijzonder meisje. Ze bedankte ons, omdat we ons bekommerde om Annet en ze omhelsde ons. Ze was niet ouder dan zeventien en zei, dat ze zich zo'n zorgen om Annet gemaakt heeft . Het gevoel van dankbaarheid voor de hulp voor Annet was zo puur en raakte mij in mijn ziel. Buiten gekomen moest ik huilen van ontroering. Dit gevoel van naastenliefde zijn wij in onze wereld kwijtgeraakt. Bovendien blij zijn voor de ander, voor hetgeen de ander ontvangt, hoe vaak zijn wij dat. Wij kennen in onze wereld vooral jaloezie om hetgeen anderen ontvangen! En dan vooral materieel. Ik leer hier zoveel van deze mensen. Het zou mooi zijn wanneer we het goede van beide werelden kunnen mixen. Een vrijwilliger zat op een avond heel stil buiten op de stoep. Bij de vraag , wat er was, zei hij, dat hij niet kon bevatten, dat de mensen zo blij konden zijn, terwijl ze zo weinig hadden.
Het is een zeer bijzondere ervaring om hier te zijn, zeer intens op alle vlakken.
-
04 Augustus 2014 - 10:08
Anne:
Goedemorgen mam,
Gefeliciteerd oma Tineke!
Ben je toch nog sneller oma als je dacht;)
Wat kan ik me voorstellen dat die meisjes het fijn vinden om de warmte en zorgzaamheid van jou te voelen, ik kan me niet voorstellen 'gelukkig' wat het is om geen moeder te hebben. Ik prijs me gelukkig en dankbaar dat ik in een warm gezin ben geboren met een vader en moeder die er voor me zijn en in een land waar alles is, maar wat is het oneerlijk. En idd ook ik besef me net zo als heel veel mzungo's niet vaak genoeg dat dat niet zo vanzelf sprekend is.
Ik ben trots op je mam en vind het super dat je dit doet!!
Dikke kus en heel veel knuffels Anne en een dikke kus van papa.
-
05 Augustus 2014 - 11:22
Toos Nevels:
Lieve Tineke.
Wat mooi dat je dit zo mag ervaren en beleven. Het zou niet verkeerd zijn als we allemaal even in die wereld een poosje door konden brengen. Het zou ons weer met de voeten op de grond brengen. Geniet er van lieve groetjes Thé en Toos xxx -
07 Augustus 2014 - 11:59
Mári Kokke:
Hoi Tineke,
Wat jij nu meemaakt is in geen enkele trainingsessie of workshop na te bootsen. Dit is echt en puur, oprecht en komt binnen. Je moet het ervaren en meemaken. KEIMOOI dat je dit zo ervaart. En het zal lastig worden om weer terug te komen in ons koude en zakelijke kikkerlandje. Maar wat je nu hebt ervaren neemt niemand je meer af.
ECHTE saamhorigheid en er oprecht voor elkaar zijn, maken wij niet vaak mee. Alleen in bijzondere omstandigheden en dan nog maar voor even. We zouden inderdaad veel van die mensen daar kunnen leren.
Hou het vast en neem wat mee naar de mensen om je heen in Nederland en Belgie".
Geniet er van en tot ziens.
Dikke vette kus van mij. -
07 Augustus 2014 - 23:42
Rosie:
Hoi lieve zus,
Heb vanavond je verslagen gelezen.(we waren op vakantie waar ik geen internet had)
Wow,wat is het indrukwekkend om te lezen.
Het komt allemaal heel erg binnen. De foto'''s maken het compleet.
Dat je deze reis bij thuiskomst straks niet zomaar los kan laten is duidelijk.
Wel fijn dat je via IOP nog contacten kunt houden en zo nog op de hoogte blijft van het wel en wee van de meisjes. Het meedraaien in een afrikaans gezin lijkt me heel speciaal.
Tineke, deze belevenis neemt niemand je meer af.
Kan ik via dit bericht een tas kopen. Ze zien er erg mooi uit. Ook een hoes voor mijn tablet. Kies jij ze maar uit.
Wb het opleiden van de meisjes in het naaiatelier, doen wij gtaag een bijdrage, maar dit regelen we wel als je weer terug bent.
Leuk om te lezen dat er en afrikaans meisje mijn naam draagt
Een dikke knuffel van mij.
-
09 Augustus 2014 - 08:36
Mary-Anne:
Ha Tineke,
Wat bijzonder allemaal om te lezen, een HELE ANDERE wereld. Het zal niet meevallen voor je als je terugkomt in onze cultuur..... Hopelijk kunnen we straks snel al je belevenissen nog eens persoonlijk horen ! Ook wil ik graag een tas kopen, liefst herfsttinten :)) Tineke, ga nog even heerlijk genieten !
xxx Mary-Anne -
11 Augustus 2014 - 11:21
Margrit:
Ha lieve Tineke,
wat voor bijzonder verhalen. Leuk om te lezen. Zeker hebt je veel lieve en gezellige mensen leren kennen. Geniet ervan en tot snel.
Liefs Margrit en Michel -
11 Augustus 2014 - 12:36
Toos Nevels:
Lieve Tineke,
Wij zijn zo trots op jou, dat je dit allemaal doet.
Ik heb vandaag al je verhalen gelezen, ik had ook wat moeite om ze te vinden. De site was even niet bereikbaar. Wanneer kom je precies terug? Het zal heel moeilijk zijn, om terug te gaan maar ze zullen goede herinneringen aan jou bewaren.
Lieve groetjes,
Thê en Toos xxx -
11 Augustus 2014 - 20:06
Beppie:
Dag lieve Tineke,
Bedankt voor je lieve sms'je.
Veel goeds doe je en geef je, fantastisch. Heel mooi dat je zoveel liefde mag geven en kunt geven. Ik vind het heel byzonder wat je doet. Liefs en een knuffel van Beppie -
12 Augustus 2014 - 08:24
Mia:
Lieve Tineke,
Wat is het bizonder om via jou een stukje van een totaal andere cultuur mee te krijgen.
Als je weer thuis bent hoop ik alles live te horen.
Als het kan wil ik graag een i-padhoes en een tas. Natuurlijk heb ik alle begrip als je , vanwege je waarschijnlijk overvolle koffer, geen plaats hebt om het mee te brengen.
Geniet van je laatste dagen.
Liefs Mia -
12 Augustus 2014 - 20:29
Rosie:
Hoi Tineke.
Gefeliciteerd met je jarige huwelijksdag.35jaar toch?
Xx Rosie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
